Uznanie boskości Jezusa Chrystusa stanowi centralny fundament wiary chrześcijańskiej. Osoby, które nie wierzą, że Bóg objawił się w ciele jako Jezus Chrystus, nie wpisują się w podstawową definicję chrześcijaństwa. Tego rodzaju przekonania są bliższe islamowi, który postrzega Jezusa jako jednego z wielkich proroków, a nie jako Boga (por. Koran, Sura 61:6). W islamie Jezus (Isa) zapowiada przyjście Mahometa, uznawanego za ostatniego i najważniejszego proroka, a Koran jest traktowany jako ostateczne objawienie Boże. Osoby podzielające te poglądy mogą śmiało udać się do najbliższego meczetu po kolejne instrukcje 😉
Co na o Biblia?
W samym nowym testamencie jest sporo miejsc m. in, :
Ewangelia Jana 1:1-3, 14
„Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas.”
Tutaj „Słowo” odnosi się do Jezusa. Jan pisze wprost, że „Słowo było Bogiem”, a potem, że to Słowo stało się człowiekiem.
Ewangelia Jana 20:28
„Tomasz Mu odpowiedział: Pan mój i Bóg mój!”
Tomasz Apostoł zwraca się bezpośrednio do zmartwychwstałego Jezusa, nazywając Go swoim „Bogiem”.
Ewangelię Jana 10:30-33
Ja i Ojciec jedno jesteśmy.
A reakcja Żydów była taka:
„Odpowiedzieli Mu Żydzi: Nie kamienujemy Cię za dobry czyn, ale za bluźnierstwo, za to, że Ty będąc człowiekiem, czynisz siebie Bogiem.”
List do Kolosan 2:9
„W Nim bowiem mieszka cała Pełnia Bóstwa na sposób ciała.”
Paweł pisze jasno, że cała pełnia boskości mieszka w Jezusie w sposób cielesny.
List do Hebrajczyków 1:8
„Do Syna zaś mówi: Tron Twój, Boże, na wieki wieków.”
W tym cytacie z Psalmu 45 autor Listu do Hebrajczyków przypisuje słowa Ojca skierowane do Syna, wprost nazywając Go Bogiem.
Tytusa 2:13
„[…] oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa.”
Jezus jest nazwany tutaj zarówno „wielkim Bogiem”, jak i „Zbawicielem”.
